Ενωτικό και δίφθογγοι

Αποχαιρετίσαμε κι εμείς την κυρα-Χελιδόνα, τον κυρ Χελιδόνο και τα μικρά χελιδονάκια που φεύγουν για τις ζεστές χώρες του νότου. 
Μιλήσαμε για τα χελιδόνια και τα άλλα πουλιά που μεταναστεύουν, όπως άλλωστε και οι άνθρωποι καμιά φορά για λόγους που δε διαφέρουν και πολύ.

Γνωρίστε τα χελιδόνια.

Κατόπιν, ανακαλύψαμε κάτι:

Αυτή η μικρή παυλίτσα έχει τελικά όνομα. Λέγεται ενωτικό!

Σήμερα μάθαμε και μια ακόμα χρήση της. Τη βάζουμε όταν ενώνουμε μια μικρή λεξούλα μαζί με ένα όνομα όπως για παράδειγμα κυρα-Χελιδόνα:

Μετά γνωρίσαμε τον αϊτό που θαύμαζε ένα αηδόνι, και το αηδόνι που θαύμαζε τον αϊτό. Μάταια προσπαθούσαν ο ένας να μοιάσει του άλλου, ώσπου ένας γάιδαρος τους είπε κάτι πολύ σοφό...

Λέγοντας δυνατά τις λεξούλες του παραμυθιού:

Αϊτός, γάιδαρος, αηδόνι, ρόιδι, βόηθα  

παρατηρήσαμε ότι τα ζευγαράκια των φωνηέντων ακούγονται μαζί, δύο ήχοι, σε μία συλλαβή.

Να και κάτι τελείως καινούριο: Τα ζευγαράκια αυτά έχουν ένα παράξενο όνομα: Δίφθογγοι!

Μας τα λένε καλύτερα οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του παραμυθιού:

Φύλλο εργασίας: Ενωτικό και δίφθογγοι.

Για να ακούσουμε πόσο ωραία κελαηδά το αηδονάκι: